نقش ورزش در بهره‌وری سرمایه انسانی

کم‌تحرکی باعث انواع بیماری و کاسته شدن از ساعات کار می‌گردد و علاوه بر این که هزینه‌های این موضوع به صورت مستقیم بر سطح معیشت فرد شاغل تأثیر می‌گذارد باعث کاهش سطح بهره‌وری در ادارات می‌شود. کارمندان کم تحرک و کم نشاط نمی‌توانند به خوبی کارها را انجام دهند و سرعت و دقت آنان بسیار کمتر از همکاران ورزشکار و سالم خود می‌باشد.
انجام فعالیت‌های ورزشی روزانه از بروز بسیاری بیماری‌ها مانند بیماری‌های قلب و عروق جلوگیری می‌نماید و توجه به ورزش و سرمایه‌گذاری روی بدن از بهترین راهکارهایی است که می‌توان در اوقات فراغت برای پیشگیری از بیماری‌ها انجام داد. به نظر می‌رسد علاوه بر فواید سلامت آشکار، ورزش با بهره‌وری نیز ارتباط تنگاتنگی داشته باشد.
همچنین، هزینه‌های درمانی جامعه سالم و تندرست به مراتب کمتر می‌باشد ضمن آن که کارآمدی آن هم بیشتر است. ورزش به سلامت جامعه کمک می‌کند و علاوه برافزایش بهره‌وری آن به صرفه‌جویی در بودجه‌های سنگین ساخت و حفظ و نگهداری مراکز درمانی و هزینه‌های بیمه‌ای، که به بودجه‌های کلان نیاز دارد، منتهی می‌گردد و از این منظر به نوعی سرمایه‌گذاری در ورزش و به ویژه ورزش‌های همگانی به لحاظ اقتصادی نیز موجه است.
بنابراین و در مجموع می‌توان گفت، ورزش ضمن آن که از دلایل اصلی سلامت جسمانی و همچنین سلامت روان انسان از عوامل بهره‌وری بالای اوست. ورزش باعث نشاط می‌شود، خلق و خوی بهتر و انگیزه بیشتری برای تحمل بار کاری روزانه ایجاد می‌نماید و در نتیجه، روابط بین فردی در محل کار بهبود می‌یابد و به افزایش سطح رضایتمندی کارکنان و مشتریان کمک می‌کند.
تقویت قوای جسمانی ضامن وجود روح و روان سالم است و بارزترین اثرات مثبت ورزش در سلامت روح و روان و سلامت اجتماعی است. طراوت و شادابی، اعتماد به نفس، احساس انرژی و قدرت، تقویت اراده، تقویت و تمرکز فکر، افزایش دقت عمل، داشتن احساس خوب، افزایش قدرت خلاقیت، مسئولیت‌پذیری و از بین رفتن افسردگی و کاستن از فشارهای روانی، اضطراب و خستگی زودرس از اثرات توجه به امر ورزش است.
روح سالم در بدن سالم می‌باشد و آن چه که مسلم است، وجود ارتباط مستقیم بین جسم و روح انسان و تأثیر متقابل بین این دو است. رفتار انسان تابع تمامیت وجود اوست و در این معنا، روان تابع جسم و جسم تابع روان می‌باشد. ناراحتی‌های جسمانی به اختلالات روحی- روانی و برعکس می‌انجامد. بنابراین، توجه به امر ورزش در سازمان حائز اهمیت و از منظر اقتصادی نیز توجیه دارد.
در کل، بخش عمده‌ای از ارتقاء بهره‌وری در سازمان به ارتقاء بهره‌وری نیروی انسانی آن وابسته است که خود بر اهمیت عامل مدیریت و استفاده از استعدادها و تلاش برای ارتقاء سطح رفاه و سلامت تمامی کارکنان، توجه به تغییرات و حفظ توان رقابتی آنان، فراهم کردن شرایط لازم و منصفانه پیشرفت شغلی، آموزش هدفمند و علم محور کردن و دادن اختیار کافی به کارکنان و مشارکت دادن آنان در تصمیم‌گیری‌ها اشاره دارد. آن‌چه در این مؤلفه‌ها تأثیرگذار است، سلامت جسم و روح است که این امر خطیر در جوار توجه به فعالیت‌های ورزشی محقق می‌شود. تعمیم و گسترش ورزش و ایجاد انگیزه و تحرک در بین کارکنان یک ضرورت به شمار می‌رود.
انجام تمرینات منظم و مستمر ورزشی در بین کارکنان، انجام فعالیت‌های ورزشی همگانی و تفریحی و حضور در مسابقات ورزشی و قهرمانی موجب حفظ و ارتقای سطح سلامت جسمی و روحی کارکنان و افزایش سطح بهره‌وری و هم‌افزایی کارکنان می‌شود. ارتباط مستقیم میان نشاط کارکنان و بهره‌وری سازمان، مدیریت دوراندیش را به فراهم ساختن برنامه‌های رفاهی ویژه برای کارکنان خود و در رأس آن‌ها برنامه‌های ورزشی ترغیب می‌کند.
کارکنان بانشاط، نشاط را به خانه‌های خود می‌برند. شادی و نشاط نه تنها بر روح و روان انسان، بلکه بر جسم او نیز تأثیر می‌گذارد. از منظر اجتماعی نیز شادمانی قلب‌ها را به یکدیگر نزدیک و ترس، نگرانی، ناکامی و بدگمانی را بی‌اثر می‌کند.
کارکنان شاد عموماً با مشتریان بهتر رفتار می‌کنند و رفتار و طرز برخورد و حرف زدن آنان و حتی آهنگ صدایشان باعث ایجاد احساس مطلوبی در مشتریان می‌شود و آنان را به تعامل با سازمان ترغیب می‌کند. اگر کارکنان سازمان شاد و پرانرژی باشند، مشتریان آن شادی و انرژی را جذب می‌کنند، مشتریان جدیدتری جذب سازمان می‌شود و شاهد تسهیل در عرضه بیشتر خدمات و در نهایت ارتقاء بهره‌وری سازمان خواهیم بود.
ورزش از منظر اخلاق نیز حائز اهمیت است. در سازمان‌های علاقمند به توسعه برنامه‌های ورزشی، کارکنان تعلق خاطر بیشتری به شغل خود دارند، اخلاق سازمانی اصلاح می‌شود و عامل وفاداری ترقی می‌یابد. در این سازمان‌ها وفاداری، صداقت و رفتارهای اخلاقی حاکم می‌شود و به نوعی شاهد تغییرات بنیادین در نوع نگاه کارکنان نسبت به سازمان خواهیم بود، محیط کاری و کیفیت کار به طور قابل توجهی بهبود می‌یابد.
محیط کار دوستانه و تعاملی باعث تولید محصولات بیشتر و کیفی‌تر و پیشرفت می‌شود و با اینکه خوشحالی و نشاط احساسی درونی است، که اگر خود افراد نخواهند، هیچ‌کس قادر نخواهد بود آنان را به شادی وادار کند، ولی با توجه به ارتباط مستقیم عامل شادی کارکنان با بهره‌وری سازمان و اینکه ثابت شده «سازمان‌هایی که دارای کارکنان شادتری هستند، بهره ورترند»، سازمان‌ها و مدیرانی که به دنبال افزایش بهره‌وری هستند، می‌توانند با ایجاد امکانات ورزشی مناسب برای کارکنان و فراهم کردن محیطی شاد و بی غل و غش، در جهت ارتقای سازمان خود بکوشند.
از این رو، بانک توسعه تعاون به عنوان جوان‌ترین بانک دولتی جمهوری اسلامی ایران که عمده سرمایه انسانی آن جوان و تحصیل‌کرده است با عنایت به اهمیت موضوع ورزش و ارتباط آن با افزایش سطح بهره‌وری در سازمان توجه ویژه‌ای به مسابقات و برنامه‌های ورزشی با مشارکت تمامی کارکنان در سطوح مختلف صف و ستاد در اقصا نقاط کشور به عنوان عامل ایجاد شور و نشاط در سازمان و تقویت پیوندهای بین کارکنان و مدیریت دارد و در همین راستا همه ساله با برگزاری المپیادهای ورزشی همکاران و امسال نهمین المپیاد ورزشی کارکنان بانک توسعه تعاون در رشته‌های مختلف ورزشی در دو دسته زنان و مردان به میزبانی چندین استان در شمال و جنوب کشور این سنت حسنه را پابرجا نگه داشت.
از اهداف برگزاری المپیادهای ورزشی کارکنان بانک توسعه تعاون می‌توان به تقویت کار تیمی و افزایش نشاط و همدلی و همکاری میان کارکنان در سراسر کشور و آمادگی ببشتر برای استفاده از تمامی ظرفیت‌های فکری و استعدادهای پنهان و آشکار آنان و به ویژه بروز استعدادهای بالقوه همکاران اشاره نمود، چنان چه تحکیم ارتباطات میان لایه‌های مختلف مدیریتی و اجرایی استان‌ها و مرکز از دیگر اهداف برگزاری المپیادهای ورزشی در سطح سازمان بانک است. ورزش به مثابه رویه و جلوه‌ای دیگر از فعالیت‌ها و موفقیت‌ها، و مشارکت در شادی‌ها با هدف افزایش بیش از پیش روحیه تلاش در عرصه‌های شغلی و زندگی همکاران و خانواده بزرگ بانک توسعه تعاون تلقی می‌گردد و تقویت فعالیت‌های گروهی با هدف افزایش بهره‌وری و تقویت روحیه همکاری و توسعه فرهنگ تعاون در سطح سازمان به عنوان موتور محرکه سازمان از دیگر اهدافی است که با برگزاری المپیادهای ورزشی سالیانه در سطح سازمان بانک پیگیری می‌شود.
در پایان باید تأکید گردد اگر چه پرداخت مزایا و توجه به مسائل مادی برآورنده نیازهای اولیه همکاران است و در هر صورت مورد توجه است، اما تقویت پیوندهای دوستانه بین کارکنان و کارکنان با مدیریت ورای این مسائل می‌باشد، نکته‌ای که سازمان را از هر گزندی در امان نگاه می‌دارد و با توسعه ورزش و برگزاری منظم برنامه‌های ورزشی که عامل گسترش نشاط در سطوح مختلف سازمان است ممکن می‌شود. برای ارتقای بهره‌وری ضرورت دارد که به تقویت بنیه‌های جسمانی و روانی کارکنان بهاء داده شود. سرمایه انسانی گنجی بی‌بدیل است که لازم است به دو سلاح مهم انگیزه و توانمندی در به دست آوردن موفقیت مجهز باشد، امری که با همگانی کردن ورزش و برگزاری برنامه‌های رفاهی- ورزشی متناسب در سطح سازمان مقدور می‌گردد.