زن بزرگ خانواده است

دامن زن مبدأ تمام سعادت‌ها است زیرا اولین مرحلهٔ تربیت هر انسانی دامن زن است؛ بنابراین مربی انسان‌ها و جامعه بودن که بزرگ‌ترین مسئولیت و شریف‌ترین شغل در نظام خلقت است، بر عهدهٔ زن گذاشته شده است. زن انسان ساز است همان گونه که انبیا انسان ساز بودند و همان گونه که قرآن انسان ساز است. نقش زنان در عالم از ویژگی‌های خاصی برخوردار است. صلاح و فساد یک جامعه از صلاح و فساد زنان در آن جامعه سرچشمه می‌گیرد. زن یکتا موجودی است که می‌تواند از دامن خود افرادی به جامعه تحویل دهد که از برکت آن‌ها جوامع به استقامت و ارزش‌های والای انسانی کشیده شوند و می‌تواند به عکس آن باشد. زن مظهر تحقق آمال بشر و پرورش‌دهندهٔ زنان و مردان ارجمند است. از دامن زن مرد به معراج می‌رود دامن زن محل تربیت بزرگ زنان و بزرگ‌مردان است.

زنان باید جایگاه خود را بشناسند

چنانچه بینش غلطی درباره زن وجود داشته باشد، بازسازی کشور به معنای حقیقی و در سطح وسیع آن امکان پذیر نیست. بانوان کشور باید نسبت به موضوع زن از نظر اسلام دارای آگاهی لازم و کافی باشند تا بتوانند با اتکاء به نظر والای دین مقدس اسلام از حقوق خود به طور کامل دفاع کنند. آن کسی که باید شأن اسلامی زن را بشناسد و از آن دفاع کند در درجه اول خود بانوان هستند؛ بانوان باید بدانند که خدا و قرآن و اسلام درباره آن‌ها چه قضاوتی دارد از آن‌ها چه می‌خواهد مسئولیت آن‌ها را چه چیزی معین می‌کند و از آنچه اسلام فرموده و خواسته دفاع کنند. اگر چنین نکنند کسانی که به هیچ ارزشی پایبند نیستند، به خود اجازه خواهند داد که به زن ستم کنند.

جایگاه زنان در اسلام

یک عده‌ای به عنوان دفاع از حقوق زن حرف‌هایی می‌زنند که نه فقط احترام به زن نیست بلکه تضعیف زن است؛ داخلی‌های خودمان را میگویم والا در فرهنگ غربی اروپایی که این کارها به احتمال زیاد و به احتمال نزدیک به یقین توطئه صهیونیست‌ها است که اصلاً می‌خواهند جامعه بشری را به هم بزنند و به هم بریزند؛ زن را به صورت یک متاع مایهٔ التذاذ مرد قرار بدهند؛ اینکه توطئه آن‌ها است آن‌ها را کاری نداریم، مسئله آن‌ها مسئله دیگری است اما در محیط اسلامی ما - چه در داخل کشور ما چه در بعضی محیط‌های اسلامی دیگر برای اینکه از زن حمایت بکنند یک چیزهایی را یک وظایفی را توقعاتی را برای زن مطرح می‌کنند که این تحقیر زن است، این کوچک کردن زن است. مثلاً میگویند چرا اجازه نمی‌دهید زن در بیرون از منزل کار کند؛ اولاً چه کسی اجازه نمی‌دهد؟ چه اشکال دارد؟ ثانیاً کار کردن در بیرون منزل یعنی فرض کنید ماشین نویسی فلان اداره یکشان است برای زن که ما برای او یقه بدرانیم؟ معنای عدالت این است؟ معنای عدالت این است که آنچه را خدای متعال در کمون ذات هر موجودی قرار داده آن را بشناسیم، قدر بدانیم و آن را پرورش بدهیم؛ عدالت این است. خدای متعال مرد را و زن را از جهانی مثل هم قرار داده است؛ از لحاظ عروج به مقامات معنوی با هم تفاوتی ندارند، نمونه‌اش فاطمه زهرا (سلام الله علیها) از لحاظ قدرت رهبری با هم تفاوتی ندارند نمونه‌اش فاطمه زهرا (سلام الله علیها) از لحاظ توانایی هدایت بشر تفاوتی ندارند نمونه‌اش فاطمه زهرا (سلام الله علیها)؛ اما از لحاظ وظایف اداره زندگی تفاوت دارند باز نمونه‌اش فاطمه زهرا (سلام الله علیها) این‌هایی که از حقوق زن می‌خواهند دفاع کنند به قول معروف شیپور را از سر گشادش می‌زنند و نمی‌فهمند چه بگویند و از چه چیز زن دفاع کنند، میگویند چرا زن مدیریت نکند؛ مگر مدیریت‌ها یک افتخار است برای یک انسان که دنبال این باشد که چرا مدیریت‌ها [مخصوص مرد است؟ اسمش را هم می‌گذارند عدالت جنسیتی؛ این عدالت است؟ آن کسانی که در دنیا برابری جنسیتی را مطرح می‌کردند و دنبال آن بودند امروز این قدر بدبختی و فساد از این ناحیه گریبان گیرشان شده که خودشان پشیمانند؛ البته خیلی‌هایشان صریحاً اقرار نمی‌کنند. خیلی‌هایشان هم با این فرهنگ بزرگ شدند، نمی‌فهمند چه اتفاقی دارد می‌افتد؛ اما اندیشمندانشان چرا اندیشمندانشان میگویند. می‌فهمند، اظهار نگرانی می‌کنند خدا کند این کسانی که در داخل اسم عدالت جنسیتی می‌آورند مرادشان این چیزی که به عنوان برابری جنسیتی مطرح شده نباشد.

جایگاه زن به عنوان مادر

نقش مادر از دوران حمل و بارداری شروع می‌شود و تا آخر زندگی انسان ادامه دارد. مردی که به دوران جوانی رسیده یا از دوران جوانی هم عبور کرده باز تحت تأثیر عطوفت و محبت و شیوه‌های خاص مادرانهٔ مادر است اگر زنان از لحاظ رتبه معرفتی بینش و معلومات، سطح خود را ارتقا دهند، این نقش با هیچ نقش دیگری با هیچ مؤثر دیگری از مؤثرات فرهنگی و اخلاق قابل مقایسه نیست. یک وقت مادری از لحاظ معرفت، سطحی پایین است؛ البته این نمی‌تواند در دوران بزرگی اثرگذاری کند؛ این گناه کم بودن معلومات یک انسان است؛ این نقص تأثیر مادری نیست. همه تحت تأثیر مادران هستند. بر اساس حدیث: «الجنه تحت أقدام الأمهات، آن که بهشتی می‌شود پایه بهشتی شدنش از مادر است.

بعضی از کارهای خانه خیلی سخت است. بچه‌داری از آن کارهای سخت است. شما هر کاری را در نظر بگیرید که خیلی دشوار باشد در مقابل بچه‌داری در واقع آسان است. مردها یک روز هم نمی‌توانند این کار را انجام دهند. زن‌ها با دقت با حوصله و ظرافت این کار بزرگ را انجام می‌دهند خدای متعال، در غریزه آن‌ها این توان را قرار داده است ولی همین بچه داری کار سختی است که انسان را فرسوده می‌کند و واقعاً از پا می‌اندازد.

وظایف زن در مقام مادر

از جمله وظایفی که بر عهده زنان در داخل خانه و خانواده است مسئله تربیت فرزند است. زنانی که به خاطر فعالیت‌های خارج از خانواده از آوردن فرزند استنکاف می‌کنند، بر خلاف طبیعت بشری و زنانه خود اقدام می‌کنند. خداوند به این راضی نیست. کسانی که فرزند آوری تربیت فرزند، شیر دادن به فرزند و در آغوش مهر و عطوفت بزرگ کردن فرزند را برای کارهایی که خیلی متوقف به وجود آن‌ها هم نیست رها می‌کنند، دچار اشتباه شده‌اند. هم به ضرر فرزندشان هم به ضرر خودشان و هم به ضرر جامعه اقدام کرده‌اند. اسلام این را اجازه نمی‌دهد.

رشته‌های بشدت رقیق و نازک اعصاب کودک را فقط سرانگشت ظریف و لطیف مادر است که می‌تواند از هم جدا کند که عقده به وجود نیاید گره به وجود نیاید؛ هیچ کس دیگر نمی‌تواند. و اگر مادر بچه خود را در خانه تربیت نکرد، یا اگر بچه نیاورد، یا اگر تارهای فوق‌العاده ظریف عواطف کودک را که از نخ‌های ابریشم ظریف‌تر است. با سرانگشتان خود باز نکرد تا دچار عقده عاطفی نشود هیچ کس دیگر نمی‌تواند این کار را بکند؛ نه پدرش و نه به طریق اولی دیگران؛ فقط کار مادر است؛ اما آن شغلی که زن بیرون دارد اگر او نکرد ده نفر دیگر آنجا ایستاده‌اند و آن کار را انجام خواهند داد. بنابراین اولویت با این کاری است که بدیل ندارد؛ تعین با این است.

مادر می‌تواند فرزندان را به بهترین وجهی تربیت کند. تربیت فرزند به وسیله مادر مثل تربیت در کلاس درس نیست؛ با رفتار است، با گفتار است با عاطفه است، با نوازش است، با لالایی خواندن است؛ با زندگی کردن است هر چه زن. صالح‌تر، عاقل‌تر و برای کارهایی که خیلی مشایی هوشمندتر باشد این تربیت بهتر خواهد شد.

یکی از وظایف مهم زن عبارت از این است که فرزند را با عواطف، با تربیت صحیح با دل دادن و رعایت و دقت، آن چنان بار بیاورد که این موجود انسانی - چه دختر و چه پسر وقتی که بزرگ شد، از لحاظ روحی یک انسان سالم، بدون عقده، بدون گرفتاری بدون احساس ذلت و بدون بدبختی‌ها و فلاکت‌ها و بلایایی که امروز نسل‌های جوان و نوجوان غربی در اروپا و آمریکا به آن گرفتارند بار آمده باشد... زن اگر به خانواده پایبند شد، علاقه نشان داد به تربیت فرزند اهمیت داد به بچه‌های خود رسید آن‌ها را شیر داد، آن‌ها را در آغوش خود بزرگ کرد، برای آن‌ها آذوقه‌های فرهنگی - قصص احکام حکایت‌های قرآنی ماجراهای آموزنده فراهم کرد و در هر فرصتی به فرزندان خود مثل غذای جسمانی چشانید نسل‌ها در آن جامعه بالنده و رشید خواهند شد. این هنر زن است و منافاتی هم با درس خواندن و درس گفتن و کار کردن و ورود در سیاست و امثال این‌ها ندارد.

میل به کم بودن فرزند، یک عارضه است؛ والا انسان به طور طبیعی فرزند را دوست دارد. پیر شدن کشور، کم شدن نسل جوان در چندین سال بعد، از همان چیزهایی است که اثر آن در آینده ظاهر خواهد شد و آن روز دیگر قابل علاج نیست؛ اما امروز قابل علاج است. فرزند آوری یک مجاهدت بزرگ است. فرزند آوری یکی از مهم‌ترین مجاهدت‌ها و وظایف زنان است؛ چون فرزند آوری در حقیقت هنر زن است؛ او است که زحماتش را تحمل می‌کند، او است که رنج‌هایش را می‌برد او است که خدای متعال ابزار پرورش فرزند را به او داده است. خدای متعال ابزار پرورش فرزند را به مردها نداده، در اختیار بانوان قرار داده؛ صبرش را به آن‌ها داده، عاطفه‌اش را به آن‌ها داده احساساتش را به آن‌ها داده اندام‌های جسمانی‌اش را به آن‌ها داده؛ در واقع این هنر زن‌ها است. اگر چنانچه ما این‌ها را در جامعه به دست فراموشی نسپاریم آن وقت پیشرفت خواهیم کرد. آنچه که متخصصین و کارشناسان با نگاه‌های علمی با دقت علمی بررسی کرده‌اند ما را به این نتیجه می‌رساند که با این روند کنونی کشور در آینده دچار مشکل پیری عمومی خواهد شد. برای دشمنان بهترین چیز این است که ایران یک کشوری باشد با بیست سی میلیون جمعیت که نصف این جمعیت هم کهن سال و میان سال و از کار افتاده باشند اگر برای این برنامه‌ریزی بتوانند بکنند حتماً می‌کنند؛ پول بتوانند خرج کنند، حتماً خرج می‌کنند؛ ما باید حرکتمان در مقابل این حرکت، حرکت صحیح و منطقی و خردمندانه و عالمانه باشد. بلاشک از نظر سیاست کلی، کشور باید برود به سمت افزایش جمعیت؛ البته به نحوه معقول و معتدل.

منبع:

۱-برگرفته از پیام رادیویی _ تلویزیونی حضرت امام خمینی ره به ملت ایران مورخ ۲۶/ ۲ /۱۳۸۵

۲- برگرفته از بیانات رهبر معظم انقلاب:

الف: در اجتماع زنان خوزستان: ۱۳۷۵٫۱۲٫۲۰ و ۱۳۷۷/۱۲/۲۰

ب: و در دیدار مداحان اهل بیت ۱۳۹۵/۱۲/۲۶

ج: در دیدار گروهی از زنان به مناسبت فرخنده میلاد حضرت زهرا (س) و روز زن ۱۳۷۱٫۹٫۲۵ و 5/5/1384

د: در دیدار جمعی از بانوان فرهیخته حوزوی و دانشگاهی ۱۳۹۲٫۲٫۲۱