رئیس هیات مدیره انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان در پاسخ به این که آیا صنعت سیمان نیز میتواند همانند صنایع فولادی نسبت به احداث نیروگاه برای تأمین برق موردنیاز خود اقدام کند، گفت: درصورتیکه سیمان از قیمتگذاری دستوری خارج شود، کارخانههای سیمان از احداث نیروگاه خود تأمین برق استقبال خواهند کرد.
وی ادامه داد: کارخانه فولاد مبارکه بهتنهایی ۱۱۲ هزار میلیارد تومان سود کسب و آن را در صورتهای مالی خود منتشر کرده است، اما بزرگترین مجموعه صنعت سیمان که ۳۰ درصد از نیاز کشور را تأمین میکند، تنها ۳۹۰۰ میلیارد تومان سودآوری داشته است. این مقایسه بهخوبی دلیل عدم استقبال سیمانیها به احداث نیروگاه را نشان میدهد.
فرمانی خاطرنشان کرد: در حال حاضر سیمان در داخل کشور به قیمت حدود ۲۰ دلار فروخته میشود، این درحالی است که قیمت جهانی آن حدود ۷۰ دلار است و در صورتی که سیمان از قیمت گذاری دستوری خارج شود، احداث نیروگاه خود تامین برق برای صنعت سیمان نیز توجیه پذیرخواهد بود.
رئیس هیات مدیره انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان گفت: صنعت سیمان به عنوان یکی از صنایع پایه، نقش اساسی در توسعه زیر بناهای اقتصادی کشور برعهده دارد این نقش، حساسیتها را در مورد این صنعت افزایش داده است، تا جایی که هدف گذاریها در این صنعت بیشتر جنبه افزایش تولید تا افزایش کارآیی تولید را دارد.
وی تاکید کرد: در این میان مدیریت مصرف انرژی در کارخانجات تولید سیمان کشور وضعیت چندان مطلوبی ندارد و درحالی که شدت مصرف انرژی الکتریکی و حرارتی در مقیاس جهانی آن حدود ٨٠ کیلوو ات ساعت برتن و ٧٠٦ کیلوکالری برکیلوگرم کلینکر است که این مقایسه بیانگر آن است که صنعت سیمان توان بهینه سازی یک سوم از مصرف انرژی الکتریکی و۱۱.۸ درصد از انرژی حرارتی مصرفی خود را دارد که این مهم نیز تنها از طریق اجرای روشهای مدیریت مصرف انرژی در صنعت سیمان کشور و افزایش کارآیی انرژی در این صنعت امکان پذیر است.
بر اساس گزارش مرکز پژوهشهای مجلس، صنعت سیمان سالیانه حدود ۷درصد از سهم انرژی صنعت جهان را به خود اختصاص میدهد. در ایران سهم صنعت سیمان از انرژی کل صنایع حدود ۱۵درصد است؛ بنابراین بهینه سازی مصرف انرژی در این صنعت در سطوح مدیریتی و فنی شایان توجه است.
فرایند مرسوم تولید سیمان شامل سه مرحله عمده شامل فراوری مواد اولیه، تولید کلینکر و آسیاب کردن نهایی سیمان است. شکل ۱ مراحل فرایند تولید سیمان را نشان میدهد. بیش از ۹۰% انرژی مصرفی در فرایند تولید سیمان مربوط به مرحله دوم یعنی تولید کلینکر است. نمایندگان مجلس شورای اسلامی در سال ۱۴۰۱ «طرح بهینهسازی مصرف انرژی در کارخانههای سیمان» را ارائه کردند که این طرح همچنان در مرحله بررسی قرار دارد.