چهارشنبه, ۲۳ شهریور ۱۴۰۱
۱۱:۰۸
۳۴
به گزارش پایگاه خبری توسعه تعاون، علی قنبری اقتصاددان و عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس در گفت و گو با این پایگاه خبری در خصوص زمینه های مختلفی که از حضور بخش تعاون در اقتصاد غفلت شده است، گفـت: شواهد عدم توسعه یافتگی بخش تعاون از این موضوع حکایت می کند که دولتهای مختلف در بحث توسعه تعاون از خود اشتیاق یا ایدههای نوآورانه ای ارائه ندادهاند که به رشد و توسعه تعاونی ها در اقتصاد ایران کمک کند.
وی در این باره توضیح داد: با توجه به ظرفیتهای بزرگ بخش تعاون، توجه به شرکت های تعاونی و بستر سازی برای ورود آنها به بخشهای مختلف اقتصاد میتواند زمینه ساز حل برخی از مشکلات اقتصادی کشور باشد.
وی در مورد توسعه تعاونیها در کشورهای پیشرفته دنیا گفت: با توجه به اینکه بسیاری از کشورهای توسعه یافته در بحث تعاونی و توسعه همکاری اقتصادی مردم یا مردمی کردن اقتصاد گام های بلندی را برداشتهاند دولت ما نیز باید به این مسئله نگاهی عمیق تر داشته باشد چرا که در این موضوع که تاکید اکید قرآن کریم هم هست نباید از کشورهای پیشرفته عقب بمانیم.
قنبری در این باره مثالی زد و گفت: آمار مردمیسازی اقتصاد، با گسترش تعاونی ها رقم زده شده در کشورهای اسکاندیناوی بسیار قابل ملموس است. به طوری که منجر به پیشرفتهای محسوسی در عرصه اقتصاد این کشورها شده است.
این استاد دانشگاه ادامه داد: در کشورهای یاد شده بسیاری از تعاونی ها در حوزههای توزیع و تولید بخش قابل توجهی از نیازهای مردم را برآورده کرده و سرمایه های خود را به نفع بهبود معیشت مردم جذب کردهاند در حالی که در ایران نه تنها بخش تعاونی توسعه نیافته، بلکه فقط بخش اندکی از اقتصاد کشور را تشکیل میدهد.
استاد اقتصاد دانشگاه تربیت مدرس در مورد موقعیت ویژه جغرافیایی ایران برای توسعه تعاونیها خاطرنشان کرد: ایران به دلیل موقعیت چهار فصلی که دارد و ظرفیتهای مختلفی که در استان های مختلف از آن برخوردار است به نسبت سایر کشورها در بخش تعاونی میتواند تحرکی ایجاد کند که به بهره وری بیشتر اقتصادی بیانجامد، اما متاسفانه به دلیل عدم شناخت درست و استفاده از ظرفیتی در این ابعاد بزرگ و خیره کننده متاسفانه تعاونی ها در جایگاه خود قرار نگرفته اند.
قنبری متذکر شد: مساله مهم دیگری که دولت در موضوع تعاونی ها باید روی آن کار کند و اقدامات را از خود یعنی مدیران و سپس مردم کلید بزند، فرهنگ سازی در بخش تعاون است. عدم تلاش برای نهادینه سازی فرهنگ تعاونی منجر به آن شده که حتی نهادهای متولی بحث تعاون نیز در این زمینه آنچنان که از آنها انتظار می رود حاضر نشود و در توسعه تعاونی های کشور توفیق پیدا نکنند.