دوشنبه, ۱۳ تیر ۱۴۰۱
۱۱:۲۰
۱۳۱
به گزارش پایگاه خبری توسعه تعاون، حسین محمودی اصل کارشناس و تحلیلگر مسائل اقتصادی در گفت و گو با خبرنگار این پایگاه خبری با بیان اینکه توسعه بخش تعاون در گرو توجیه درآمد زایی تولید است گفت: یکی از موضوعاتی که می تواند فعالیت در بخش تعاونی‌ها را توجیه کند ارزش آفرینی در بخش تولید است. به این معنا که دولت با در نظر گرفتن نظامات مختلف از جمله نظام مالیاتی و سیاست گذاری مناسب باید تولید را توجیه پذیر کند تا منابع خرد به سمت تولید و به تبع آن در تعاونی‌ها به گردش درآیند.
وی در این باره گفت: توسعه تعاونی‌ها و تولید در گرو کاهش دلالی و سوداگری در اقتصاد است. از همین رو، سرمایه مردم باید به سمت بخش‌های تولیدی و تعاونی‌ها هدایت شود.
این کارشناس مسائل اقتصاد در این باره افزود: در این موضوع شکی وجود ندارد که به جز تولید و بورس مکانی برای سرمایه‌گذاری نباید در اقتصاد وجود داشته باشد همانند بسیاری از کشورها که با قوانین مختلف از جمله مالیات بر عایدی سرمایه یا مالیات بر دلالی، تولید را توجیه پذیر کرده‌اند، لذا تعاونی‌ها در این بخش فعالیت قابل توجهی دارند.
محمودی اصل خاطر نشان کرد: زمانی که تولید سودحداکثری و ریسک حداقلی داشته باشد به این معناست که سود دلالی حداقل و ریسک حداکثری دارد، طبیعتا در چنین حالتی منابع به سمت تولید می‌رود و ابزاری که بتواند منابع مالی را به سمت تولید هدایت کند در فاز اول ایجاد تعاونی‌هاست. برای اینکه منابع کوچک کنار هم جمع شوند و بتوانند موجب افزایش تولید و افزایش صادرات شوند و درکنار آن ضمن برآورده کردن منافع ملی، منافع اعضای تعاونی برآورده شود باید توسعه تعاونی‌ها مد نظر دولت قرار بگیرد.
وی در ادامه توضیح داد: تا زمانی که قوانین و سیاستگذاری‌های لازم برای افزایش ریسک فعالیت در بخش غیرمولد انجام نشود، افراد به راحتی می‌توانند منابع مالی خرد را در بخش های مختلف از جمله طلا، ارز و خودرو سرمایه گذاری کنند و سود حداکثری ببرند، لذا هیچ انگیزه ای برای تولید و تشکیل تعاونی ها وجود ندارد.
به گفته این کارشناس مسائل اقتصادی، اگر برای هدایت سرمایه‌ها به بخش تعاون دولت مشوق‌هایی در نظر بگیرد، قطعا برای توسعه تولید و تعاون مفید خواهد بود، اما متاسفانه سود دلالی به قدری اغوا کننده است که انگیزه برای حرکت به سمت تولید و ایجاد تعاونی ها را به حداقل رسانده است.
محمودی اصل در این باره گفت: کاهش سهم بخش کشاورزی در تولید ناخالص داخلی، موید آن است که به خوبی نتوانستیم از ظرفیت تعاونی‌ها استفاده کنیم و با بهره مندی از ظرفیت تعاونی‌ها در جهت بهبود شیوه‌های آبیاری، کاشت و برداشت محصولات و مهمتر از همه فراوری و صادرات اقدامات در خور تاملی داشته باشیم.
وی تاکید کرد: با قوانین و سیاستگذاری‌های مناسب ضمن افزودن بر توجیه ارزش تولید می‌توانیم زمینه‌های لازم را برای حرکت و هدایت سرمایه‌های خرد به سمت تولید فراهم کنیم تا به جای هدایت سرمایه ها به سمت دلالی، شاهد تجمیع سرمایه‌گذاری در بخش تعاونی باشیم.
